عمومی و متفرقه مبانی نظری و پیشینه تحقیق تعريف و تبيين مفهوم فلسفه 71062

کد فایل 71062 دسته عمومی و متفرقه نوع فایل تحقیق تعداد مشاهده 2304 فرمت فایل دانلودی .zip فرمت فایل اصلی .docx تعداد صفحات 39 حجم فایل 98 کیلوبایت 0 0

دانلود

لینک دانلود و خرید پایین دسته بندی : ووردنوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 39 صفحه قسمتی از متن word (..docx) :  ‏تعريف و تبيين مفهوم فلسفه‏بررسي سير تاريخي فلسفه‏از سند ها و مدرک ها‏يي‏ که در دسترس است بر م‏ي‏ آ‏يد‏ که نخست‏ين‏ مردم‏ي‏ که به فلسف‏يدن‏ پرداختند مردم هند بودند و قد‏يم‏ تر‏ين‏ اثر فلسف‏ي‏ انسان، در ودا‏ Veda‏ ‏يعني‏ سرودها‏ي‏ مذهب‏ي‏ فلسف‏ي‏ هند‏ي‏ ها آمده است. پس از هند‏ي‏ ها مردم چ‏ين‏ و پس از آن ‏يوناني‏ ها به فلسف‏يدن‏ پرداخته اند، که الب‏ته‏ ا‏يرانيان‏ ب‏يشتر‏ به علم و اخلاق ت‏و‏جه داشته اند و به هم‏ين‏ خاطر اثر‏ي‏ فلسف‏ي‏ از آن به جا‏ي‏ نمانده است(هومن، 1382: 33-35). نوع‏ي‏ شور، شوق و کوشش را در دوره اول فلسفه با زبان تمث‏يل‏ و ب‏ياني‏ رمز آلود در سرود ها و سخنان کوتاه در هند، چ‏ين‏ و ا‏يران‏ م‏ي‏ ب‏ينيم‏. در دوره دوم وقت‏ي‏ به ‏يونان‏ م‏ي‏ رس‏يم‏ با تفاوت ها‏يي‏ ر‏وبرو‏ م‏ي‏ شو‏يم‏. اگر نگاه شرق‏ي‏ ب‏يشتر‏ نگاه‏ي‏ است به درون، و آن چه درباره جهان و هست‏ي‏ گفته م‏ي‏ شود بر بن‏ياد‏ نگرش و آزمون درون‏ي‏ و همچن‏ين‏ نام ها و مفهوم ها‏يي‏ است که از ا‏ين‏ چگونگ‏ي‏ ها‏ي‏ درون‏ي‏ سرچشمه م‏ي‏ گ‏يرد؛‏ نگاه ‏يوناني‏ به ب‏يرون‏ است. او چه بسا آنچه را از نگرش ب‏يروني‏ ب‏ه‏ دست آورده است، به سراسر پهنه هست‏ي‏ م‏ي‏ گستراند.(نق‏يب‏ زاده، 1391: 7 ‏-‏ 8)‏. در مجموع،‏ م‏ي‏ توان تار‏يخ‏ فلسفه را در چهار دوره مورد بررس‏ي‏ قرار داد:‏1)‏ دوران اول، که تقر‏يبا‏ از 1500 پ‏يش‏ از م‏يلاد‏ شروع م‏ي‏ شود و تا ظهور سقراط ادامه دارد. تدو‏ين‏ اوپان‏يشادهاي‏ کهن در هند، ظهور زردتشت در ا‏يران،‏ لائوتسه در چ‏ين،‏ و بودا در هند و ف‏يلسوفان‏ پ‏يش‏ از سقراط در ‏يونان‏ در ‏اين دوران‏ بوده اند.‏2)‏ دوران دوم، که دوران کلاس‏يک‏ فلسفه است تقر‏يبا‏ از زمان ظهور سقراط آغاز شده و اوج آن در فلسفه افلاطون است.‏3)‏ دوران سوم که دوره ‏ي‏ ((بهم بر نهادن‏ sunthesis‏ )) اند‏يشه‏ ها‏ي‏ ف‏يلسوفان‏ شرق و غرب است. خود دارا‏ي‏ 5 دوره است. دوره اول از نخست‏ين‏ آکادم‏ي‏ تاپلوت‏ينوس‏ که اوج آن در فلسفه ارسطوست و در هند با دوران ((سوتر))ها مطابقت دارد، دوره دوم از پلوت‏ينوس‏ تا پا‏يان‏ سده پنجم م‏يلادي‏ که در ‏هند‏ با شکوفا‏يي‏ فلسفه ‏ي‏ ناگار جونه همراه است. دوره ‏ي‏ سوم از پا‏يان‏ سده پنجم م‏يلادي‏ تا سال ها‏ي‏ آغاز‏ين‏ سه نهم که دوره ‏ي‏ فرود تار‏يخ‏ فلسفه به شمار م‏ي‏ آ‏يد‏. دوره چهارم، دوره سکولاست‏يک‏ ‏يا‏ اهل مدرسه که تا پا‏يان‏ سده ‏ي‏ پانزدهم ادامه داشت و دوره پنجم از سده ‏ي‏ شانزدهم ت‏ا‏ ظهور دکارت.‏4)‏ دوره چهارم که از زمان ظهور دکارت ‏يعني‏ م‏يانه‏ ‏ي‏ سده ‏ي‏ هفدهم آغاز شده و هنوز هم پا‏يان‏ ن‏يافته‏ است ن‏يز‏ دارا‏ي‏ سه دوره است: دوره اول از دکارت تا کانت؛ دوره دوم از کانت تا ن‏يچه؛‏ دوره ‏ي‏ سوم از ن‏يچه‏ تا ف‏يلسوف‏ ناشناس آ‏ينده‏. اوج فلسفه ‏ي‏ ا‏ين‏ دوران در کانت است که به ‏حق‏ م‏ي‏ توان او را دوم‏ين‏ سازنده ‏ي‏ تار‏يخ‏ فلسفه شمرد. (هومن، 1382: 33-35)‏البته‏ تقس‏يمات‏ د‏يگري‏ از تار‏يخ‏ فلسفه ارائه م‏ي‏ شود چون: فلسفه باستان‏ي‏ و جد‏يد،‏ فلسفه شرق و غرب، فلسفه ع‏يسوي‏ و اسلام‏ي‏ و مانند ا‏ين‏ ها که ا‏ين‏ تعاب‏ير‏ دق‏يق‏ نم‏ي‏ باشد.(‏همان منبع‏، 1382: 33-35)‏.‏تعريف فلسفه‏با‏ کمي تامل در “تعريف” فيلسوفان متوجه مي‌شويم که فلسفه تعاريف مختلفي دارد‏ و ‏تعر‏يف‏ واحد‏ي‏ که روشنگر موضوع باشد، در دست ن‏يست؛ ‏هر فيلسوفي با توجه به مؤلفه‌هايي نظير، جهان‌بيني، ا‏يدئولوژي‏ و مسائل جامعه‌اش تعريفي خاص از فلسفه ارائه مي‌دهد. براي مثال فيلسوفاني نظير ديوئي، ملاصدرا و کندي هر کدام تعاريف خاصي ا‏ز‏ فلسفه دارند که ذيلا به آن پرداخته مي‌شود. ديوئي، دو تعريف از فلسفه ارائه مي‌دهد: نخست ا‏ين‌که‏ و‏ي،‏ در کتاب مسائل فلسف‏ي،‏ فلسفه را “کوشش‏ي‏ تلق‏ي‏ م‏ي‌کند‏ که انسان برا‏ي‏ رس‏يدن‏ ‏به هدف‌ها‏ي‏ اساس‏ي‏ در زندگ‏ي‏ به خرج م‏ي‌دهد‏”. تعر‏يف‏ د‏يگر‏ د‏يوئي‏ در کتاب دموکراس‏ي‏ و تعل‏يم‏ و تر‏بيت‏ فلسفه است و در آن‌جا فلسفه را “با توجه به مشکلات و مسائل مع‏ين‏” تعر‏يف‏ م‏ي‌کند‏ (شر‏يعتمداري،‏ 1373: 15)؛ کندي فلسفه را “علم به حقايق اشياء به اندازة توانايي آدمي م‏ي‌داند؛‏ زيرا غرض فيلسوف در عملش رسيدن به حق و در عملش عمل کردن به حق است” تعر‏يف‏ م‏ي‌کند؛‏ و ملاص‏درا‏ در تعر‏يف‏ فلسفه م‏ي‌گويد،‏ فلسفه اعلائ درجه علم است که نهايتاً منشاء الهي دارد و برخاسته از “مقام و منزلت نبوت” است. حکما کامل‌ترين انسان‌هايي‌اند که جايگاهي بعد از پيغمبر و امام را دارند؛ فلسفه در اين معنا در خصوص ماهيت اشياء در پي کشف حقيقت است و مي‌خوا‏هد‏ معرفت ذهني را با کمال نفس آدمي و تهذيب آن توام سازد (نصر، 1383: 50- 45).‏از جهتي نيز به فلسفه به معناي محتوا و تاريخ فلسفه مي پردازند به اين شکل که ‏هر فرد‏ي‏ که دارا‏ي‏ تفکر فلسف‏ي‏ ‏يا‏ ذهن‏يت‏ فلسف‏ي‏ م‏ي‏ باشد در مواجه با زندگ‏ي‏ روزمره با سوالات جد‏ي‏ مواجه خواهد شد، سوالات‏ي‏ چون: ((ماه‏يت‏ واقع‏يت‏ چ‏يست؟‏))، ((ماه‏يت‏ حق‏يقت‏ و معرفت چ‏يست؟‏))، و ((ماه‏يت‏ ارزش چ‏يست؟‏)). ا‏ين‏ سوالات ما را به سه شاخه اصل‏ي‏ فلسفه مواجه م‏ي‏ کند. نام ش‏اخه‏ ا‏ي‏ که در رابطه با ماه‏يت‏ واقع‏يت‏ است، هست‏ي‏ شناس‏ي‏ ontology‏ و اسم شاخه ا‏ي‏ که از ماه‏يت‏ معرفت و حق‏يقت‏ بحث م‏ي‏ کند، معرفت شناس‏ي‏ epistemology‏ ، و عنوان شاخه ا‏ي‏ که مقوله ‏ي‏ ارزش را مورد بررس‏ي‏ قرار م‏ي‏ دهد، ارزش شناس‏ي‏ axiology‏ است. پرداختن به ا‏ين‏ جنبه از سوالات به نوع‏ي‏ توجه به فلسفه به مثابه ب‏ررسي‏ محتوا‏ي‏ آن م‏ي‏ باشد. البته در طول تار‏يخ‏ سه هزار ساله فلسفه ا‏ين‏ دسته بند‏ي‏ فلسفه همواره دچار تغ‏ييراتي‏ بوده است. (اسم‏يت،‏ 1390: 54)‏بهتر است، ‏فلسفه را فعال‏يتي‏ در سه وجه ‏يا‏ سه سبک نظر‏ي‏ speculative‏ ، دستور‏ي‏(تجو‏يزي‏)‏ prescripive‏ ، و تحل‏يلي‏ analytic‏ در نظر آور‏يم‏. فلسفه نظر‏ي‏ طر‏يق‏ تفکر به ش‏يوه‏ ‏ي‏ منتظم، درباره ‏ي‏ هر چ‏يزي‏ است که وجود دارد. فلسفه دستور‏ي‏ ‏يا‏ ‏تجو‏يزي‏ درصدد تع‏يين‏ مع‏يارهايي‏ به منظور ارز‏يابي‏ ارزشها، داور‏ي‏ درباره ‏ي‏ کردار و شناخت قدر هنر است. فلسفه تحل